نماد جغد در جواهرات معمولا حس شجاعت و محافظت در مقابل خطرها را به دارندهی آن القا میکند
جغد مینروا نزد رومیان نماد الهه خرد و حکمت است که معادل آن در فرهنگ یونانی آتنا است.
جغد پرندهای است از تیره بوفدیسان؛ منزوی، بی صدا، شکارگر، شبرو، با چهرهای خاص و بهیاد ماندنی و صدایی ویژه. چشمهای جغد بزرگند و در حدقه ثابت
در اسطورههای هندو، لکشمی، الهه ثروت، بر جغدی سوار است، بر این اساس میتوان گفت که جغد پرندهای خوش یمن محسوب میشده است و اگر در کنار خانهای مسکن میگرفته، نشان اقبال خوب بوده است.
در قاره امریکا نیز عموماً جغد سمبل مرگ محسوب میشده است. در قبایل آزتک خدای مرگ معمولاً به شکل جغد نمایش داده میشد. اما مردم باستانی پرو جغد را پرستش میکردند و او را به تصویر میکشیدند.
در باور مردم فرانسه جغد گوش دار(تالابی) سمبل خرد بوده و جغد بدون گوش بدیمن محسوب میشده است. مردم ولز در بریتانیای کنونی اسطورهای در مورد جغد دارند که در این اسطوره جغد زنی جفاکار محسوب میشود که توسط همسرش به صورت جغد درآمده است و به عنوان مجازات و پادافره مورد نفرت دیگر پرندگان قرار گرفته است.
در کشور اسکاندیناوی فنلاند جغد مظهر دو ضد است هم خرد و دانایی و هم کندذهنی. در فرهنگ ژاپنی نیز جغد بسته به گونهاش از هر دو جنبه مثبت و منفی دیده شده است.